Навгонӣ дар Осорхона

User Rating:  / 1

Инсоният дар тӯли мавҷудияти худ як зумра инқилобҳои илмию техникиро паси сар намудааст, ки ҳар кадомашон дар камолот ва худшиносии он нақши амиқро боқӣ гузоштаанд. Маса­лан, асри сангӣ ба пайдошавии аввалин олоти меҳнат сабаб гашт, ки он заҳмати инсонро куллан дигаргун сохт. Асри биринҷӣ ба азхудкунии гудохтани метал овард, ки он ба дигаргуншавии моҳияти ҳаёти ҷамъиятӣ маконе дод. Имрӯзҳо бошад, инсон дар бораи асри иттилоотӣ сухан меронад.

Дар Осорхонаи таърихии вилояти Суғд ҷиҳати ҷалби боз ҳам бештари тамошобинон ва огаҳӣ пайдо намудани онҳо аз таъриху фарҳанги ниёгон ҳамарӯза корҳои назаррас ба сомон расонида мешавад.

Аз ҷумла иқдоми наве, ки дар осорхона роҳандозӣ гардид ин насби таҷҳизоти сенсорӣ дар толори пазироии осорхона аст. Тавассути ин таҷҳизоти сенсорӣ тамошобин метавонад аз толорҳои осорхона ва нигораҳои фонд огаҳӣ пайдо намояд.

Ин таҷҳизот асосан барои шахсони имконияташон маҳдуд қулай ва дастрас аст.

Олимова Н.

Ҷонишини омир оид ба корҳои

илмии МД МФТ “Қалъаи Хуҷанд”