Бобоҷон Ғафурович Ғафуров

User Rating:  / 0

Бобоҷон Ғафурович Ғафуров

 Бобоҷон Ғафурович Ғафуров (18 декабри 1908 – 12 июли 1977) (тоҷикӣ: Бобоҷон Ғафурович Ғафуров) ё Бобоҷон Ғафурович Ғафуров (русӣ: Бободжан Гафурович Гафуров) — муаррих, академик ва муаллифи чандин китобҳои ба забонҳои русӣ ва тоҷикӣ нашршуда, аз ҷумла  Таърихи Тоҷикистон ва тоҷикон.

 Бобоҷон Ғафуров дар пули тоҷикӣ, ки ба муносибати 90-умин солгарди зодрӯзи ӯ ба муомилот бароварда шудааст.

 Ғафуров, писари шоир Розия Озод, дар рустои Исфисори наздикии Хуҷанди Тоҷикистон ба дунё омадааст.  Вай соли 1941 дар Институти таърихи Академияи илмхои СССР дар Москва бо рисолаи номзадиаш дар мавзуи «Таърихи мазхаби исмоилй» унвони номзадиашро гирифтааст.  Китоби Ғафуров «Тоҷикон» («Тоҷикон») махсусан дар Тоҷикистони муосир таъсиргузор аст.  Ба ҷои қабул кардани он, ки тоҷикон танҳо узбакҳое буданд, ки "забони худро фаромӯш кардаанд", чунон ки маъмулан мегӯянд, миллатгароёни узбак, Тоҷикон бар ин назаранд, ки узбакҳо аз мардуми аслии эронии Осиёи Марказӣ турк шудаанд.

 Аз соли 1944 то соли 1946 котиби дуюм ва аз августи соли 1946 то 24 май соли 1956 котиби якуми КМ Партияи Коммунистии Точикистон буд.  Ғафуров аз соли 1956 то охири умраш дар вазифаи директори Институти шарқшиносии Академияи илмҳои Иттиҳоди Шӯравӣ ва муҳаррири маҷаллаи «Осиё ва Африка» кор кардааст.» Шаҳри Ғафуров ва ноҳияи Ғафуров (ба таври расмӣ ноҳияи Бобоҷон Ғафуров маъруф аст), дар вилояти Суғди Тоҷикистон ба номи устод Бобоҷон Ғафуров гузошта шудааст - 12 июли соли 1977 дар Маскав даргузашт, мақбараи устод дар саҳни боғи ба номи С.  Айнӣ дар шаҳри Душанбе воқеъ буд.

Бободжан Гафурович Гафуров

 Бободжон Гафурович Гафуров (18 декабря 1908 - 12 июля 1977) (таджикский: Бобоҷон Ғафурович Ғафуров) или Бободжан Гафурович Гафуров (русский: Бободжан Гафурович Гафуров) был таджикским историком, академиком, автором нескольких книг, изданных на русском и таджикском языках, в том числе История Таджикистана и Таджики.

 Изображение Бободжана Гафурова есть на таджикской банкноте, выпущенной в честь 90-летия со дня его рождения.

 Гафуров, сын поэтессы Розии Озод, родился в селе Исфисар недалеко от Худжанда в Таджикистане.  В 1941 году он получил докторскую степень в Институте истории АН СССР в Москве, защитив диссертацию по истории секты исмаилитов.  Книга Гафурова «Таджики (Тоҷикон)» имеет особое влияние в современном Таджикистане.  Вместо того, чтобы признать, что таджики были просто узбеками, которые «забыли свой язык», как обычно утверждают узбекские националисты, «Таджики» утверждают, что узбеки были тюркизированы из коренного иранского населения Центральной Азии.

 С 1944 по 1946 год он был вторым секретарем, а с августа 1946 года по 24 мая 1956 года — первым секретарем ЦК Коммунистической партии Таджикистана.  С 1956 года и до конца жизни Гафуров занимал должности директора Института востоковедения АН СССР, редактора журнала «Азия и Африка». Городок Гафуров и Гафуровский район (формально известный как район Бободжан Гафуров), в Согдийской области Таджикистана, названы в его честь. Бободжан Гафуров — умер 12 июля 1977 года в Москве, мавзолей академика расположен во дворе сада имени С.  Айни находился в городе Душанбе.

Bobojon Gafurovich Ghafurov

Bobojon Gafurovich Ghafurov (18 December 1908 – 12 July 1977) (Tajik: Бобоҷон Ғафурович Ғафуров) or Babadzan Gafurovich Gafurov (Russian: Бободжан Гафурович Гафуров) was a Tajik historian, academician, and the author of several books published in Russian and Tajik, including History of Tajikistan and The Tajiks.

Bobojon Ghafurov on a Tajik banknote issued in honor of the 90th anniversary of his birth.

Ghafurov, the son of poet Roziya Ozod, was born in the village of Isfisar near Khujand in Tajikistan. He received his PhD from the Institute of History of the USSR Academy of Sciences in Moscow in 1941 with a dissertation on the History of the Isma'ili Sect. Ghafurov's book The Tajiks (Tojikon) is especially influential in modern Tajikistan. Instead of accepting that Tajiks were simply Uzbeks who "forgot their language", as Uzbek nationalists commonly argue, The Tajiks argues that Uzbeks were Turkified from the original Iranian population of Central Asia.

From 1944 to 1946, he was the Second Secretary and, from August 1946 to 24 May 1956, he was the First Secretary of the Central Committee of the Communist Party of Tajikistan. From 1956 to the end of his life, Ghafurov served as the Director of the Institute of Oriental Studies of the Academy of Sciences of the Soviet Union, and as the editor of the Asia and Africa journal." The town of Ghafurov and Ghafurov district (formally known as Bobojon Ghafurov district), in the Sughd Province of Tajikistan, are named after him. Master Bobojon Gafurov - died on July 12, 1977 in Moscow, the mausoleum of the master is located in the courtyard of the garden named after S.  Aini was located in the city of Dushanbe.